вілачнік

вілачнік, -а м.

Черенок вил или ухвата.

Яна (маці) патрасла яму ад печы вілачнікам. Пташнікаў. ...Маці пасля цэлы ранак не магла даўмецца, дзе яна (падмазка) магла прапасці, і ледзь не паламала вілачнік аб ні ў чым не вінаватага ката. Гіль.